พบเจอเธอทีไร ก็เผลอยิ้มมันออกไป
เหมือนเธอคุยกับเรามากมาย อะไรแบบนั้น
นั่งใกล้เธอ ทำเป็นว่า เราสองคน อยู่ข้างๆ กันเสมอ
แปลกแต่จริง เมื่อรักใคร ชอบเข้าข้างตัวเอง
ว่าเขาก็คงคิดเหมือนกัน
เรื่องที่ไม่เกี่ยว กลับเกี่ยวกัน
คิดถึงเธอ เลยจินตนาการไปไกลนะ
แค่สายตา ก็ชื่นใจ มองกี่ครั้งหัวใจหวั่นไหวให้ยิ้มเธอ
แค่ได้ยิน ได้ฟังเสียงเธอ มันช่างคล้ายว่าเธอกำลังบอกรักกัน
ฝันเองเออเองเรื่อยไป มากมายแล้วแต่จะคิด
เพราะใจมันคิดถึงเธอ
เพราะใจมันเอาแต่เพ้อ
ชอบตามเธอ ไปร้านที่เธอชอบไปประจำ
เหมือนเรามาด้วยกันสองคน อะไรแบบนั้น
ใช้ภาพเธอ เอาไว้หน้าจอ ให้เราอยู่คู่ๆ กันเสมอ
แปลกแต่จริง เมื่อรักใคร ชอบเข้าข้างตัวเอง
ว่าเขาก็คงคิดเหมือนกัน
เรื่องที่ไม่เกี่ยว กลับเกี่ยวกัน
คิดถึงเธอ เลยจินตนาการไปไกลนะ
แค่สายตา ก็ชื่นใจ มองกี่ครั้งหัวใจหวั่นไหวให้ยิ้มเธอ
แค่ได้ยิน ได้ฟังเสียงเธอ มันช่างคล้ายว่าเธอกำลังบอกรักกัน
ฝันเองเออเองเรื่อยไป มากมายแล้วแต่จะคิด
เพราะใจมันคิดถึงเธอ
เพราะใจมันเอาแต่เพ้อ
ชอบเธอแค่ไหน สุดท้ายก็ยังได้แค่เลียนแบบว่าเรารักกัน
เมื่อไรเธอจะรู้ ข้างในจิตใจฉันที่คิดไปเองอยู่อย่างนี้
แค่สายตา ก็ชื่นใจ มองกี่ครั้งหัวใจหวั่นไหวให้ยิ้มเธอ
แค่ได้ยิน ได้ฟังเสียงเธอ มันช่างคล้ายว่าเธอกำลังบอกรักกัน
ฝันเองเออเองเรื่อยไป มากมายแล้วแต่จะคิด
เพราะใจมันคิดถึงเธอ
เพราะใจมันเอาแต่เพ้อ